Wiola przychodzi na spotkanie w butach na obcasach. Słychać je już na schodach. Wchodzi, uśmiech się, siada. 

– W pracy śmieją się i seniorzy i pracownicy, że mnie zawsze najpierw słychać, a potem dopiero widać – śmieje się. Zwłaszcza jak idę długim korytarzem, od strony ogrodu. Mam taki szybki, energiczny chód, wszyscy od razu wiedzą, że się zbliżam.